Voor sommigen lijkt verbinding vanzelfsprekend, bijna als een pure evidentie van het leven. Het voelt natuurlijk, moeiteloos – een stroom waarin woorden, emoties en aanwezigheid harmonieus samenkomen. Voor anderen is verbinding echter een complex proces, een bewuste zoektocht naar echtheid en contact, zowel met zichzelf als met de ander.
Wat voor de één een geschenk is, kan voor de ander een uitdaging zijn. Het vereist moed, oefening, en een diep innerlijk bewustzijn om werkelijk verbinding te maken. Verbinding is geen eenvoudige uitwisseling; het is een kunst, een dans tussen jezelf en de ander, waarin eerlijkheid, empathie en aandacht samenkomen. Het is een proces dat vraagt om het bewust loslaten van oordelen, het toelaten van kwetsbaarheid, en het bieden van ruimte aan de ander om zichzelf te zijn.
Verbinding begint bij jezelf. Als je in staat bent om aanwezig te zijn in je eigen wereld, met je lichaam, je emoties en je gedachten, leg je de basis voor authentiek contact met anderen. Maar ook in die verbinding met jezelf liggen uitdagingen, want hoe vaak worden we niet afgeleid door onze eigen zorgen, projecties of automatische patronen?
Verbinding is daarmee zowel een gave als een opgave. Het is een kans om dieper in jezelf te duiken, jezelf te verrijken en een krachtige band met anderen te smeden.
Als je merkt dat de fundering van verbinding in je relatie is beschadigd, zoals wanneer vertrouwen is geschonden, is het belangrijk om stap voor stap te werken aan herstel. Wanneer er geen vertrouwen meer is, kan het voelen alsof de verbinding onherstelbaar is. Maar met tijd, geduld en boterham… kan je soms opnieuw een brug bouwen. Zelfs als die brug er anders uitziet dan voorheen, kan het een pad bieden naar wederzijds respect en een nieuwe vorm van samen zijn.
In het verleden zag ik de uitdrukking “niet op dezelfde golflengte zitten” als een gebrek aan wederzijds begrip, een soort mislukte poging om elkaar aan te voelen. Nu begrijp ik het anders. Het gaat niet alleen om elkaar niet begrijpen, maar vaak om een verschil in hoe sterk elkeen verbonden is met zichzelf. Het is een spel van innerlijke resonantie, niet enkel van wederzijds begrip.
Ik heb door de jaren heen een diep vertrouwen in mezelf opgebouwd. Dat vertrouwen straalt als vanzelf uit naar anderen; voor mij voelt het als een gezonde kijk op de wereld, een geloof in de kracht en goedheid van mensen. Maar niet iedereen draagt dergelijk vertrouwen in zich. Sommige mensen worstelen met innerlijke conflicten of zijn gevangen in overtuigingen en patronen die hen beperken.
Anderen noemen mijn vertrouwen naïef, maar ik zie het als een kracht: een geloof in wat mogelijk is, ondanks wat zich toont. Toch is het soms ook confronterend. Het voelt dan alsof je deel wordt van iemand anders’ innerlijke gevangenschap, terwijl jouw eigen kernwaarden draaien om vrijheid en groei. En daar ontstaat spanning: hoe blijf je trouw aan jezelf in een verbinding die jou beperkt? Hoe bescherm je je eigen ruimte zonder de ander te verliezen? Ik heb geleerd om een speciaal ademkamertje te creëren in mezelf. Ik vermoed dat iedereen dat best een beetje uitzoekt voor zichzelf.
Verbinding is vaak een reflectie van de relatie die je met jezelf hebt. Je kunt slechts zo diep verbinden met een ander als die ander verbonden is met zichzelf – en omgekeerd. Alles wat verder reikt, wordt vaak een projectie of een illusie: een verhaal dat je creëert om de leegte te vullen. Die extra invulling wordt soms benoemd als “realistisch zijn.” Maar let op wiens realiteit dat eigenlijk is ? Verbinding is geen vaststaand gegeven; het is een gezamenlijke creatie, een dans tussen twee innerlijke werelden. En soms betekent dat ook erkennen dat de brug tussen jou en de ander niet stevig is, of misschien zelfs even afwezig. Dit wordt dan een uitnodiging tot reflectie en groei – zowel samen als alleen.
Conclusie: hoe meer mensen zichzelf leren kennen en groeien in bewustzijn, hoe sterker en gezonder onze gezamenlijke verbindingen worden. Stel je voor wat voor wereld we zouden creëren als iedereen op jonge leeftijd de kunst van zelfbewustzijn en echte verbinding leert. Misschien is het tijd om bewustzijnsontwikkeling een vaste plek te geven in het onderwijs – een levensles voor iedereen. Ik stem voor! 😉